Muziek en artiesten uit het boek

Muziek is emotie. Herinneringen aan muziek kunnen ons terugbrengen naar bepaalde leuke, indrukwekkende of anderszins met emoties verbonden tijden en plaatsen in ons leven. In het boek "Off-piste" speelt muziek een belangrijke rol. In het busje onderweg doet de classic rock je misschien terugdenken aan mooie reizen van jezelf. De muziek bij het stappen in Postalm maakt misschien wel dat je wilt gaan mee zingen of dansen. Op deze pagina kun je flarden uit het boek lezen waarbij in de teksten is gelinkt naar de bijbehorende muziek. Veel lees-, kijk en luisterplezier toegewenst!

Onderweg - Classic ROCK

......Kenneth koppelde zijn telefoon via Bluetooth aan de boordcomputer van het busje en streamde een playlist naar de stereo. Classic rock, daar hielden ze alle vijf van. De tijd en de kilometers gingen dan ook snel voorbij terwijl ze samen meezongen op songs zoals "I want it all"van Queen en "Hotel California"van de Eagles. .....

OLAF HeNNING IN DE POSTALM

........ Olaf was net begonnen en zijn bodyguard stond aan de zijkant van het podium. Voor het podium was best wel plek en de dames uit het gezelschap drongen zich naar voren en begonnen mee te dansen op de muziek. Olaf had een jaar of 10 geleden diverse Duitstalige hits, waarvan enkele meezingers zich een plek hadden veroverd op de après-ski hitlijsten. Daar toerde hij nu in het winterseizoen mee langs de verschillende Oostenrijkse ski oorden.

Bij het liedje "Blinder Passagier" vuurde Olaf de zaal aan om in het refrein luidkeels ‘Oei! Oei!’ te zingen. Olaf begon het lied met: “Nur ein Blinder Passagier” en de zaal antwoordde daarop “Oei! Oei!” Daarna ging Olaf door met “Wie ein Segel ohne Wind” en de zaal antwoordde weer met “Oei! Oei!” waarna Olaf doorging met “Spar Dir Dein S.O.S, das zieht nicht bei mir” en de zaal weer reageerde met “Oei! Oei” en zo voorts.

NIEUW TOEGEVOEGD op basis van feedback van lezers: Carla vroeg aan Suusje wat al die teksten nu eigenlijk betekenden; Suusje had een talenknobbel en redde zich wereldwijd prima in Nederlands, Duits, Engels, Frans, Spaans en zelfs een beetje Chinees. “Ja, precies snap ik het ook niet,” antwoordde ze. “Het heeft iets te maken met een verbroken relatie en dat zij hem geen SOS-signalen hoeft te geeft, want hij komt niet meer terug en is niet meer haar verstekeling…”

Als volgende uit Olaf’s repertoire kwam het liedje "Cowboy und Indianer" en daar bleek een heel grappig dansje bij te horen. Het was een dansje met gebaren zoals bij “YMCA” van de Village People of de Macarena van Los del Rio. Het was iets met een lasso werpen, over de prairie kijken, paardrijden en vast worden gebonden aan een totempaal. ...............

Na het stappen in de POSTALM

............De thuisblijvers van gisterenavond kregen bij het ontbijt allemaal enthousiaste verhalen over het stappen in Kaltenbach. Ze werden getrakteerd op diverse meezingers zoals "Hulapalu", "Hey, wir wollen die Eisbären seh’n" en "Anton aus Tirol". Vanavond zou er een gave coverband optreden, dus moesten ze zeker weer die kant op..........

HELENE FISCHER

..... Op de beeldschermen boven aan de wanden verscheen een videoclip van Helene Fischer, een populaire, aantrekkelijk uitziende Duitse dame. “Wir zieh'n durch die Straßen und die Clubs dieser Stadt, das ist unsre‘ Nacht, wie für uns beide gemacht” zong Helene. “Oho! Oho!” zongen de mensen in de Postalm om daarna helemaal los te gaan bij het refrein, waarbij Helene en de zaal samen zongen “Atemlos durch die Nacht, Bis ein neuer Tag erwacht, Atemlos einfach raus, Deine Augen zieh'n mich aus!” .....

dreirad PARTY BAND - IN DE POSTALM

..............Inmiddels was de band begonnen. Wow! Wat een energie en vrolijkheid straalden ze uit. Het publiek ging helemaal in de uitvoering mee, danste en zong met de bekende coverhits mee. Dreirad’s versies van Brian Adams’s “The Summer of 69”, Adele’s “Rolling in the deep” en diverse andere songs zorgen voor een uitgelaten en gezellige sfeer.

Rob had een beetje meegedanst en was na een tijdje uit het gewoel op de dansvloer weg gegaan en stond nu naast Enrico te kijken. Dadelijk zou hij maar eens een rondje bier gaan halen, dan stond hij quitte met de jongelui. Sommige leden van de band zagen er best extravagant en ruig uit; de zangeres had de nodige tattoos op diverse plekken en waar geen tattoo zat, was nog plek voor een piercing. Ze zong de hit “I’m only human”van de Rag’n’Bone Man’en bij het couplet “I'm only human, I make mistakes, I'm only human, That's all it takes, To put the blame on me, Don't put the blame on me” had Rob heel sterk het gevoel dat ze hem daarbij strak aankeek en dat de tekst speciaal voor hem bedoeld was.

En plotseling zag Rob op het podium geen stoere, ruige, gevaarlijke ‘rock-chick’ maar een extraverte, gevoelige, sensuele vrouw die op haar manier bezig was plezier te maken en het verder ook allemaal precies niet wist. Zijn gevoel werd bevestigd toen ze hem bij het applaus een kushand terug stuurde. Na dat nummer ging hij een rondje bier voor de groep halen.............